Leukemie

Wat is leukemie?

Normaal gesproken worden er door het lichaam witte bloedcellen aangemaakt die helpen om infecties te bestrijden en ze zorgen ervoor dat wonden goed kunnen genezen. Wanneer je aan leukemie lijdt, maakt het beenmerg, in de plaats van witte bloedcellenkankercellen aan. Deze kankercellen maken ook de nog steeds gezonde witte bloedcellen kapot evenals de andere bloedcellen, waardoor je heel er ziek kan worden. Leukemie is dus een ernstige vorm van kanker in de bloedcellen.

Leukemie symptomen

Er zijn veel symptomen van leukemie die, net als bij andere ziekten, veel lijken op andere (vaak onschuldige) kwalen. Hieronder enkele symptomen. Is er een symptoom bij jou van toepassing? Wees dan niet meteen bang. Pas wanneer er meerdere symptomen bij jou van toepassing zijn kan het verstandig zijn om een keer langs de dokter te gaan.

  • Je ziet er bleek uit, dit dit is het gevolg van een tekort aan rode bloedcellen.
  • Je bent snel moe en buiten adem, zelfs na kleine inspanningen zoals de trap nemen etc, dit is eveneens een gevolg van een tekort aan rode bloedcellen.
  • Je bent vaak duizelig.
  • Je hebt last van hartkloppingen, dit wil zeggen dat je duidelijk voelt dat je hart sneller en harder klopt dan gewoonlijk.
  • Spontane bloedingen, bloedend tandvlees, neus, overdreven maandstonden etc.. Dit is het gevolg van een tekort aan bloedplaatjes.
  • Snel blauwe plekken, ook dit is een gevolg van een tekort aan bloedplaatjes.
  • Koorts.
  • Hevig zweten tijdens de nacht.
  • Hoofdpijn.
  • Gewichtsverlies als gevolg van een verminderde eetlust.
  • Druk op de maag door een zwelling van de milt en/of lever.
  • Gezwollen lymfeklieren in de hals, de oksels en/of de liezen.

Merk je dat je last heb van meerdere leukemie symptomen uit het lijstje hierboven, dan raad ik je aan om eens langs te gaan bij je dokter en hij kan je zeker verder helpen. Het is zeer belangrijk om bij enige twijfel toch langs te gaan bij je huisdokter want het is van levensbelang om er zo snel mogelijk bij te zijn!

Leukemie behandelingen

Wat zijn de verschillende behandelingen tegen leukemie? Hoe gaan ze in hun werk? Wat zijn de bijwerkingen? Op die vragen kunt u hier uw antwoorden vinden.

Bij leukemie is het chirurgisch weghalen van het slechte weefsel onmogelijk aangezien de kanker zich reeds door heel het lichaam heeft verspreid via de bloedwegen. Wel kan het op verschillende andere manieren behandeld worden. In een relatief hoog percentage van de gevallen is leukemie helemaal te genezen en in andere gevallen kan de progressie van de ziekte met jaren vertraagd worden, soms zelfs tientallen jaren. Verschillende behandelingen van leukemie zijn:

  • Chemotherapie: bij chemo worden de leukemiecellen vernietigd door middel van medicijnen. Bij chemotherapie kunnen veel bijwerkingen optreden.
  • Radiotherapie of ook wel bestraling genoemd: Hierbij wordt er voor gezorgd dat leukemiecellen zich niet verder delen. De bestraling is gericht op de nog niet rijpe witte bloedcellen.
  • Beenmergtransplantatie: Besmette beenmerg cellen worden vervangen door gezonde beenmerg cellen die afkomstig zijn van de behandelde patiënt zelf of in de meeste gavallen een donor.
  • Stamcel transplantatie: ongeveer hetzelfde principe als bij de beenmergtransplantatie, maar dit keer worden gezonde stamcellen uit het bloed gehaald, nog een verschil is dat de stamcel transplantatie een stuk minder ingrijpend is dan de beenmergtransplantatie
  • Signaaltransductie remmers: signaaltransductie remmers worden gebruikt bij chronische myeloïde leukemie. Hierdoor worden de signalen die de leukemiecellen aansporen om zich te verspreiden en te vermenigvuldigen.
  • Immunotherapie: Hierdoor wordt het menselijke afweersysteem versterkt waardoor je de leukemie cellen beter kan bestrijden, het wordt telkens in combinatie met een andere behandeling gebruikt om de verloop van de ziekte af te remmen.

Chemotherapie

Chemotherapie is een kuur op basis van geneesmiddelen die de groei van de kankercellen afremmen of de kankercellen zelfs helemaal vernietigen. De medicijnen worden meestal rechtstreeks met een infuus in de bloedbaan gebracht, waardoor ze zich makkelijk door heel het lichaam kunnen verspreiden en alle kankercellen kunnen bereiken. Maar het is niet allemaal zo gemakkelijk aangezien niet alle kankercellen voor dezelfde medicijnen gevoelig zijn, daarom wordt vaak een combinatie van verschillende cel remmende geneesmiddelen gebruikt.
Bij acute leukemie gebeurt deze behandeling vaak in 3 fases:
  • Remissie-inductie : het doel van deze eerste fase is het doen verdwijnen van de symptomen van leukemie.
  • Consolidatie : bij deze fase worden de leukemiecellen die niet direct opspoorbaar zijn behandeld.
  • Post-remissie : langdurige behandeling, vaak met redelijk lage dosissen van chemotherapie, om het risico op herval te verkleinen.
Bijwerkingen
Chemotherapie tast niet alleen de kankercellen maar ook de gezonde cellen aan. Hierdoor kunnen er tijdelijke bijwerkingen optreden zoals: misselijkheid en braken, vermoeidheid, haaruitbal, ontstoken mond, verminderde eetlust, verhoogde kans op infecties. De bijwerkingen verschillen van de ene persoon tot de andere persoon, en hangen onder andere af van welke medicijnen, de hoeveelheid medicijnen en de lengte van de behandeling. Na de hele behandeling verdwijnt het grootste deel van de bijwerkingen . Maar Bepaalde bijwerkingen kunnen echter maanden of jaren blijven aanslepen zoals: vermoeidheid, verminderde weerstand, smaakveranderingen.

Radiotherapie of bestraling

Radiotherapie bestrijdt de leukemiecellen aan de hand van ioniserende bestraling. Tijdens de bestraling worden de leukemiecellen dermate bestraald dat ze de opgelopen schade niet meer kunnen herstellen en doodgaan, omliggende gezonde cellen die onvermijdelijk mee bestraald worden, kunnen de schade veel beter verwerken en kunnen zich meestal herstellen. Om de gezonde cellen de tijd te geven om te herstellen wordt de bestraling vaak in fracties uitgevoerd, om de cellen een herstelperiode van meestal 1 dag te bieden. Hoe de bestraling wordt gefractioneerd is dus geheel afhankelijk van het vermogen om te herstellen van je gezonde cellen.
Bijwerkingen
De radiotherapeut fractioneerd de bestraling meestal zodanig dat de schade aan de gezonde cellen beperkt blijft. Desondanks kan de straling invloed hebben op de gezonde cellen met als gevolg dat je een rode gevoelige huid kan krijgen, ook vermoeidheid kan een bijwerking zijn van de
radiotherapie. Deze bijwerkingen verdwijnen normaal na een tijdje vanzelf.

Beenmerg transplantatie en stamcel transplantatie

De beenmerg-en stamcel transplantatie is zeer eenvoudig, er worden goede stamcellen vanuit het beenmerg van een donor doormiddel van een infuus naar de leukemie patiënt getransfereerd. Na enkele uren gaan de goede stamcellen zich nestelen in het beenmerg van de leukemie patiënt. Nadien duurt het enkele weken voor die stamcellen ook daadwerkelijk goede bloedcellen gaan produceren, tot dan moeten er rode bloedcellen en bloedplaatjes worden geïnjecteerd. De patiënt is in die periode zeer kwetsbaar. Er zijn wel enkele grote gevaren bij de beenmergtransplantatie:

  • Infecties: door het ontbreken van het afweersysteem, alle witte bloedcellen zijn immers vernietigd, is de patiënt enorm vatbaar voor infecties. Bijna alle patiënten die deze behandeling ondergaan zijn krijgen dan ook af te rekenen met darminfecties en mondinfecties, het grootste deel zal ook een longontsteking krijgen. Om dit een beetje tegen te gaan krijgen alle patiënten dan ook een standaard antibiotica toegediend.
  • Bloedarmoede: Door een gebrek aan rode bloedcellen heeft de patiënt veel moeite om voldoende zuurstof doorheen het lichaam te transporteren. Hierdoor moet het hart het bloed veel sneller rondpompen wat dan weer voor problemen kan zorgen bij hartpatiënten en oudere mensen. Om dit te voorkomen worden er steeds rode bloedcellen gegeven doormiddel van bloedtransfusies.
  • Bloedingen: door een gebrek aan bloedplaatjes die instaan voor het stollen van het bloed, is er een kans op zware bloedingen die nauwelijks ophouden doordat het bloed niet stolt. Ook hier worden bloedtransfusies gedaan om het gebrek aan bloedplaatjes op te vangen.

Overlevingskansen leukemie

De kansen op genezen hangen van veel verschillende factoren af: de soort leukemie, het stadium waarin de ziekte zich bevind, de leeftijd van de zieke patiënt, de gekozen behandeling, en zo verder. De arts die de patiënt zal behandelen kan meer uitleg geven over al deze verschillende factoren en in hoeverre ze meespelen in jouw geval. Algemeen geldt dat jongere mensen meer kans op genezing hebben dan oudere mensen. Als de leukemie opnieuw opduikt na een eerdere succesvolle behandeling, is het mogelijk om hem opnieuw te overwinnen, vaak wordt dan wel een stamcel transplantatie overwogen.

Wie loopt er extra gevaar op leukemie?

Wanneer er in je familie veel gevallen van kanker en dan vooral leukemie voorkomen, is de kans relatief groter dat je leukemie ontwikkelt, aangezien leukemie een erfelijke ziekte is. Mensen die roken hebben eveneens een grotere kans op het ontwikkelen van leukemie. Maar zeer belangrijk om te weten is dat als je relatief meer kans maakt om leukemie te ontwikkelen dat jet het ook zal ontwikkelen, zo kan een perfect gezonde mens zonder gevallen van kanker in zijn familie eveneens leukemie krijgen en een fervente roker waarvan zowat heel de familie leukemie heeft gehad, kan gespaard blijven

Leukemie bij dieren

Zoals bij mensen is het ook bij dieren mogelijk dat er in weefsels en organen van het lichaam kanker kan ontstaan. Leukemie is een verzamelnaam voor verschillende aandoeningen waarbij de bloedcellen onbeheerst delen. Uit het feit dat we het bij bepaalde rassen van dieren vaker zien dat deze leukemie krijgen mag je hieruit concluderen dat erfelijkheid ook van invloed is. Bloedkanker wordt onderverdeeld in verschillende soorten. Bij dieren met leukemie ontstaan de kankercellen in het beenmerg en gaan ze daarvandaan naar het bloed. In een bloedmonster kan dan de diagnose leukemie opgemaakt worden. Het type leukemie wordt vernoemd naar het type witte bloedcel dat tumorreus geworden is. Verder onderscheiden we de soorten leukemie in een acute of een chronische vorm. Om te kunnen bepalen welke behandeling ingesteld moet worden bij dieren en wat van de behandeling verwacht mag worden zullen we meer moeten weten. Hiervoor worden biopten naar een patholoog gestuurd die dan het type lymfoom zal bepalen. Uit deze informatie zal dan de beste behandelmethode komen.